உதறினாற்போல் விரிக்கப்பட்ட
துகில் அங்காடியின்
வெளிர் நீல நிற சீலை
உயர எழுந்தடங்கி
உறைந்த கடலானது
இங்கு
கரையோரம் அமர்ந்தபடி
அலைகளை தன்
விரல்களால் வருடும் -
இவனில் பாதியானவள்
காணாது
நெகிழ்ந்து சலம்புகின்றன
நதியொன்றின் கோடி மீன்கள்
எதிரில்
தோன்றி நிற்கும்
கடற்கன்னியுள்
நீந்திட
நெகிழ்ந்து சலம்புகின்றன
ReplyDeleteநதியொன்றின் கோடி மீன்கள் //
சபாஷ் ! கடற்கன்னியை கவிதைக்குள் அடக்கியாச்சு